قارچکش‌ها
قارچکش‌ها آفتکش‌هایی هستند که قارچ‌ها و اسپورهای (هاگ‌های) آن‌ها را از بین می‌برند یا از رشد آن‌ها جلوگیری می‌کنند. آن‌ها می‌توانند برای کنترل قارچ‌هایی که به گیاهان آسیب می‌رسانند، از جمله زنگ، کپک و بلایت استفاده شوند. قارچکش‌ها به روش‌های مختلفی عمل می‌کنند، اما بیشتر آن‌ها به غشای سلولی قارچ آسیب می‌رسانند یا در تولید انرژی در سلول‌های قارچ اختلال ایجاد می‌کنند.
قارچکش‌های تماسی
قارچ کش های تماسی قارچ کش هایی هستند که می‌توانند قارچ‌هایی که با آن‌ها مستقیم در تماس هستند را از بین ببرند. این نوع از ضد قارچ روی سطح گیاه باقی می‌ماند و به داخل گیاه نفوذ نمی‌کند. در صورت نفوذ این نوع از ضد قارچ در گیاه، ممکن است گیاه آسیب ببیند. این نوع از ضد قارچ‌ها چون بر روی سطح گیاه قرار میگیرند، دوام کمتری دارند و ممکن است پس از گذشت مدتی، به تمدید مجدد نیاز داشته باشند.
قارچکش‌های سیستمیک
قارچکش‌های سیستمیک به داخل گیاه نفوذ می‌کنند و جذب می‌شوند. این مدل از ضد قارچ یا در داخل گیاه به سمت بالا حرکت می‌کنند (سیستمیک به سمت بالا) و یا اینکه در گیاه توزیع می‌شوند (سیستمیک به صورت موضعی). برخلاف قارچکش‌های تماسی، ضد قارچهای سیستمیک دوام بالایی دارند و برای مدت زمانی بیشتری فعال هستند.
قارچکش تک موضعی
قارچکش‌های تک موضعی تنها در برابر یک نقطه از یک مسیر متابولیک در یک پاتوژن یا علیه یک آنزیم یا پروتئین حیاتی در قارچ‌ها فعال هستند. از آنجایی که قارچکش‌های تک موضعی از نظر سمیت بسیار خاص هستند و تأثیر کمی بر بیشتر ارگانیسمها دارند، می‌توانند به طور ایمن و بدون آسیب رساندن به گیاه، در گیاه جذب شوند. قابل ذکر است که ضد قارچ تک موضعی میتواند سیستمیک باشد.
قارچکش چند موضعی
قارچکش‌های چند موضعی با هدف قرار دادن بسیاری از اندامهای متابولیک در قارچ عمل می‌کنند. از آنجایی که اینگونه از ضد قارچ‌ها نقطه هدف بیشتری نسبت به ضد قارچ تک موضعی دارند، احتمال مقاومت نسبت به آن‌ها در قارچ کمتر است.